غروب   دوستی   رنگش   طلاییست                       گر  چه  آخرش  رنج  و  جداییست.

گر  شبی   مست  به آغوش من افتی                    آن  قدر  بر لبت بوسه  زنم  کز نفس افتی

تنهاراه برای نمردن وزندگی راساختن عشق است       بهترین راه برای پایان هرعشق مرگ است. 

دوست دارم شمع باشم در دل شبها بسوزم               روشنی بخشم به عشقم، خودم تنها بسوزم .

تو تنهاآتشی هستی که خاموشت نخواهم کرد             فراموشم مکن ، فراموشت نخواهم کرد .

شادی ندارد آنکه  ندار د به  دل  غمی                     آن را که نیست عالم غم ، نیست عالمی.

چقد اسمت رو نوشتم رو تخته و سنگ؟                   چقد کشته منو، اون دو تا چشمای قشنگ.

شب  خوابید  و  از  گریه  بیدارم هنوز                      گر چه رفتی از برم، مشتاق دیدارم هنوز.

از آن آتش که درجان من است دودی ازسرم خیزد       ازآن غم که به دل دارم فغان ازپیکرم خیزد.

تودرمن آتشی هستی که خاموشت نخواهم کرد           به گلزارم گلی هستی که فراموشت نخواهم کرد.

چه  قبولم  کنی  و  چه  بگی  نمی پذ یر م                    آ نقد ر دیوونتم  من  که  بازم  واست  میمیرم.

ای دل چه کنم که فلک کرده تورااز من جدا                  از  کدام  باغ  گلی  چینم  که  دهد  بوی  تو را.